လူေမာ္ႏွင့္ သံရံုး

သူမ်ားေတြကလည္း သံရံုးတစ္ေခါက္တုိ့ဘာတုိ့ေရးေတာ့ က်ဳပ္လည္းေရးခ်င္တာေပါ့ဗ်ာ..။ေႏွာ.။
ၾကာေတာ့ၾကာလွပါဘီက်ဳပ္ရြာက တက္လာလုိ့မွ ၆လေက်ာ္ေက်ာ္လဲၾကာေရာ ပါပုိၾကီးက ကုန္သြားပါေရာဗ်ဳိး..။
အဲဒီမွာ စေတြ ့ၾကတာ..။


သိတယ္မဟုတ္လား။ ရြာကဆုိေတာ့ က်ဳပ္တုိ့က ေတာသားေလဗ်ာ..။ေတာသားဆုိေတာ့ ဒီလုိၿမိဳ ့မွာ
ရင္းႏွီးတဲ့သူလည္းမရွိဘူး။ေတာသားတုိ့အားကုိးစရာသည္ လမ္းညႊန္ဆုိတဲ့ သူတုိ့ေရွ ့မွာ ကပ္ထားတဲ့
စာရြက္ေတြေပါ့ဗ်ာ.....................။
အသိလည္းမရွိေတာ့ ဘာလုပ္ရမည္မွန္း ေမးမထားမိဘူး။ဒါေပမဲ့ ဘာရမလဲ.. လူေမာ္လည္း ရြာမွာတုန္းက
ေတာသားလူလည္ဘဲဟာ၊ သံရံုးကုိေယာင္လည္လည္နဲ့ ဘာစာရြက္ေတြလုိလည္း သြားၾကည့္ထားရတာေပါ့..။

ဟုတ္ဘီ...။
ေက်ာင္းေထာက္ခံစာ။
ေနထုိင္ခြင့္။
အရင္ ပါပုိ့အေဟာင္း မိတၱဴ "မွ်သာ" လုိပါသတဲ့။

အပီေပါ့။ ညကတည္းက သြားၿပီး တုိကင္ေပးထားလုိက္တယ္။မနက္ ထသြားေတာ့ သံရံုးမွာ လူေတြကုိ လွ်ံေနတာဘဲ။
ေၾသာ္ေရႊေတြ ေရႊေတြ..။ ကုိယ့္တုိင္းၿပည္ ကိုယ့္လူမ်ိဳးကုိ ခ်စ္ၾကတာမ်ား..။ အလုပ္ဖ်က္ၿပီးေတာ့ေတာင္ သံရံုးမွာ လာၿပီး
ၿမန္မာအခ်င္းခ်င္း စကားေတြေၿပာေနၾကတယ္ေပါ့။

တုိးရင္းၿပဳရင္း လူေမာ့္နားထဲမွာေတာ့ compliment စကားေတြ အၿပည့္ၾကားရပါတယ္။
`ဟဲ မသာၾကီးက ေႏွးလုိက္တာ၊ ဟုိေကာင္မက ေက်ာ္တက္သြားဘီ သူ ့စေမာေလးလား မသိဘူး´ စံုေနတာဘဲ။
လူေမာ္လူေတြကုိ ေတာ္ေတာ္စိတ္ေလသြားတာ..။ သူတုိ့ဘဲ 'အခြန္ေပးေဆာင္ခြင့္ၿပဳပါ'ဆုိတဲ့ စာရြက္ၾကီး ကုိင္ၿပီးေတာ့။
သူမ်ားက သူတုိ့ေပးေဆာင္ခ်င္တာကုိ ေစတနာနဲ့ လစာကုိ တစ္ၿပားေၿခာက္ပဲ ပါဂ်ဲရုိယူၿပီးေတာ့ လုပ္ေပးေနတာ။
ဒီလူၾကီးေတြ အလုိက္ကန္းဇုိးကုိ မတိက်ဘူးေပါ့..။ ဟိဟိ။

တုိးလုိက္ လွည့္လုိက္နဲ့ဘဲ မ်ားမၾကာမီ လူေမာ့္အလွည့္ေရာက္လာတာေပါ့..။ ငယ္ငယ္က ရံုကႏၷားမွ မသြားဘူးေတာ့
အဲဒီတုန္းက ရံုးလူၾကီးေတြ ေတြ ့ရင္ လန့္တတ္တယ္.. ဟဲဟဲ။
ဒါေပမဲ့ လူၾကီးက ေဖာ္ေရႊတဲ့ပံုေပၚပါတယ္။ ေတြ ့ေတြ ့ၿခင္းဘဲ လက္ကုိၿဖန့္လုိက္တယ္။
(တစ္မ်ိဳးမထင္ပါနဲ့ စာရြက္စာတမ္းေတြေတာင္းတာပါ) ၿပီးေတာ့ အနားနားေလး ကပ္ေၿပာတယ္။

` ဟိတ္ေကာင္ ၃၀၀ ေတာ့ က်မယ္ေနာ္..။´

`ဗ်ာ´ ေတာသားဆုိေတာ့ ခြင့္လႊတ္ၾကပါေနာ္. အဲဒီတုန္းက စကားက်ယ္က်ယ္ဘဲေၿပာတတ္တယ္ေလ.။

`ဟိတ္ေကာင္ တုိးတုိးတိတ္တိတ္ေန ၃၀၀ မပါရင္ မရဘူးကြ။ ဂတ္ေအာက္´

`ဂ်ာ´............။

တစ္ကယ္ပါ။ သံရံုးမွာ တစ္ေနကုန္ထုိင္ေစာင့္ေနတာ အဲဒီႏွစ္လံုးဘဲ သူတုိ့နဲ့ ေၿပာခဲ့ရတယ္။
အဲဒီတုန္းက ေၾကာက္တာကုိး။ သူတုိ့ေနာက္မွာလည္း လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ တုိ့ရန္သူ ေတြ၊
အပုိေၾကးေပး ရန္မလုိေတြ ကပ္ထား ေတာ့ ကုိယ္လည္း မညွိရဲဘူး။
လူေမာ့္မ်က္လံုးကေတာ့ `မွ်သာလုိပါသည္´ ဆိုတဲ့ ေသာက္သံုးမက်တဲ့ စာရြက္ေလးေပၚမွာ မ်က္စိေလး ကလည္ကလည္နဲ့...................
ၿပီးပါဘီ..။

PS:အဲဒီလုိနဲ့ အဲဒီရံုးက လူတစ္ေရာက္ကုိ လုပ္ခုိင္းလုိက္တာ နဲနဲေလးဘဲ ပုိေပးရတယ္။
ညအိပ္ၿပီးလဲ ေစာင့္စရာမလုိ..။လူတန္းၾကီးကုိလဲ ေက်ာ္။ ထမင္းစားခ်ိန္နဲ့လဲမတုိး။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္စကားကုိေတာ့ ၾကားေယာင္ေနတယ္.........။ဘာတဲ့
`လြတ္လပ္ေရးကုိလုိခ်င္ရင္ လြတ္လပ္ေရးနဲ့ ထုိက္တန္တဲ့ အၿပဳအမူေတြကုိ က်င့္ပါ´တဲ့။
ေၾသာ္ ဒီမုိကေရစီ လုိခ်င္ရင္ေကာ......................................................................။

တကယ္ၿပီးပါဘီ........။ ဟိဟိ!!