အိပ္မက္

`ဟူး´ သက္ၿပင္းရွည္တစ္ခ်က္ဆြဲမွဴတ္လုိက္သည္။

ေနေ၇ာင္ပူပူထဲတြင္ လမ္းေလ်ာက္ကာ ေက်ာင္းၿပန္လာ၇တာ မလြယ္ပါလားေနာ္။ တေန ့တၿခား စာအေၾကြးေတြ

ထပ္ထပ္လာေနသည္။ Assignment ,Projects ေတြ ။မနက္ၿဖန္ အေဖမ်ားေန့မွာ အေဖ့ကုိ ဖုန္းဆက္ဦးမယ္။

`အာ လုပ္စ၇ာကိစၥေတြ ေတြး၇င္းေခါင္းကုိက္ၿပီး အိပ္ခ်င္လာၿပီေနာ္´။ ထင္သည့္အတုိင္းပင္ က်ေနာ္ေမာင္လူေမာ္ခမ်ာ

အိမ္လဲေ၇ာက္ေကာ အ၀တ္ေတာင္မလဲႏုိင္ရွာ တန္းခနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။

………........................................

တစ္ကုိယ္လံုး ေပါ့ပါးေနသည္။ၾသကာႆပါတ္၀န္းက်င္က အ၇မ္း၇င္းႏွီးဖူးသလုိ ရွိေနသည္။ၿပီးေတာ့

မၿမင္တာၾကာလုိ ့လားမသိ အ၇မ္းထူးဆန္းသလုိ ခံစားမိသည္။ ဟုတ္ပါ့၊ ကန္ေတာ္ၾကီးထဲက

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ၿမင္းစီးရုပ္တုေရွ ့မွ ခံုတန္းလ်ားေပၚမွာ ငါေ၇ာက္ေနသကုိး။

………….......................................

`ဟင္´

ေၿပာ၇င္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရုပ္တုၾကီး လွဳပ္လာသည္။အသက္၀င္လာသည္။ ၿမင္းေပၚက လႊားကနဲ ဆင္းလုိက္သည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္၇ဲ ့ေၾကးသြန္းပါးစပ္ၾကီးမွာ လွုပ္စိလွုပ္စိၿဖစ္လာသည္။ ကြ်န္ေတာ့္နားကုိပင္ မယံုႏုိင္။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္။ ။အေမာင္လူေမာ္ ဘယ္ကလာသနည္း။

လူေမာ္။ ။မဂၤလာပါ ဘဘဗုိလ္ခ်ဳပ္ၾကီး။(ၿမန္မာႏုိင္ငံကဆုိေတာ့လဲ အက်င့္ပါေနေလၿပီ။)

ဗုိလ္ခ်ဳပ္။ ။ဟ၊ ဘယ့္ႏွယ္ ဘဘဗုိလ္ခ်ဳပ္ၾကီးတဲ့။ အသံုးအႏွူန္းအသစ္ပါလား။ဗုိလ္ခ်ဳပ္ပဲလုပ္ပါဟ။

လူေမာ္။ ။ဟုတ္ကဲ့ဗုိလ္ခ်ဳပ္၊ ခုေနာက္ပုိင္း အထက္တန္းေက်ာင္းေတြမွာ သင္ေပးတဲ့စာလံုးအသစ္ပါ။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္။ ။ေက်ာင္းက ေက်ာင္းစာမသင္ဘူးလား။

လူေမာ္။ ။ေက်ာင္းက ေက်ာင္းစာသင္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ စာေမးပဲြေအာင္မွန္း၊ မေအာင္မွန္း မေသခ်ာဘူး။က်ဴရွင္တက္မွ

စာေမးပြဲေအာင္တယ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္၇ဲ ့။ ဆ၇ာမက စာသင္တယ္ဆုိတာထက္ တာ၀န္ဆုိတဲ့ လက္ပတ္ၾကီးပတ္ၿပီး

ေက်ာင္းသားေတြကုိ ထိန္း၇တယ္ဗ်။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္။ ။လူေမာ္၇၊ ငါေတာ့ အာရွႏုိင္ငံေတြ တုိးတက္ပံုကုိ ေလ့လာခ်င္သကြယ္၊ အေမာင္လူေမာ္ အေဖာ္ၿပဳမယ္ထင္ပ။

လူေမာ္။ ။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကုိလည္း လူေမာ္ေမးစ၇ာအမ်ားၾကီးရွိတယ္။ သြားၾကတာေပါ့။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္လက္တစ္ဖက္ကုိ ေ၀ွ ့ယမ္းလုိက္ေလသည္။ မီးခုိးမ်ားအလိပ္လုိက္ထြက္လာကာ ႏွစ္ေယာက္လံုးကုိ

ဖံုးအုပ္သြားသည္။

အေငြ ့ၿပယ္သြားသည့္အခ်ိန္..........။

အား ပါးပါး။

ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ တုိက်ိဳၿမိဳ ့လယ္ေခါင္တြင္ ေ၇ာက္ရွိေနၿခင္းၿဖစ္သည္။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္။ ။ငါတုိ ့စစ္ပညာသင္ခဲ့တုန္းကေတာ့ တုိက်ိဳဆုိ၇င္ သြားခ်င္ခဲ့တာေပါ့။ ခုေတာ့ တုိးတက္လြန္းလုိက္သကြာ။

ဟုတ္ေတာ့လည္းဟုတ္သည္။ လူေတြသည္ ပုရြက္ဆိတ္သုိက္ကုိ တွတ္ႏွင့္ထုိးလုိက္သလုိ ရြစိရြစိႏွင့္ သြားလာေနၾကသည္။

ေန ့ခင္းေၾကာင္ေတာင္ထင္မွတ္၇ေလာက္ေအာင္လည္း ညအခ်ိန္တြင္ နီယြန္မီးမ်ားထြန္းထားေလသည္။

တုိက်ိဳက သံလုိက္၇ထားေတြကုိလည္းေတြ ့၇သည္။ ၿမန္လုိက္သည္မွာ ၿမန္မာ့မီး၇ထားႏွင့္ နင္လားငါလား။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္က အေတာ္ေက်နပ္ဟန္ၿဖင့္၊ ေနာက္ထပ္လက္တစ္ခ်က္ေ၀ွ ့လုိက္၇ာ ေတာင္ကုိ၇ီးယားႏုိင္ငံ

ဆုိးလ္ၿမိဳ ့သုိ ့ရြတ္ကနဲ ေ၇ာက္ရွိသြားၿပန္သည္။ ဆုိးလ္သည္လည္း ေခတ္ႏွင့္ေလ်ာ္ညီစြာ တုိးတက္ေနၾကသည္။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္က `တုိင္းတစ္ပါးသားလက္ခ်က္ေၾကာင့္ အေရွ ့နဲ့ အေနာက္ဂ်ာမနီကြဲခဲ့သလုိ သူတုိ ့လဲေတာင္ႏွင့္ေၿမာက္

ကြဲေနတာပါလားေနာ္´ ဟုအစခ်ီကာ စကားမ်ားေၿပာေလသည္။

(ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကေတာ့ ယခုၿမန္မာလူမ်ိဳးအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ၿမန္မာ့တပ္မေတာ္ၾကီး၇ဲ ့ စြမ္းစြမ္းတမံေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြေၾကာင့္

ကြဲတာထက္ပုိဆုိးကာ မြဲၿပာက်ေနတာသိေသးပံုမေပၚ။)

အႏွီလူေမာ္ဆုိတဲ့ ကုိယ္ေတာ္ကေတာ့ လမ္းေလ်ာက္၇င္း အကုန္လံုးနီးပါး လွေနၾကေသာ ကို၇ီးယားမေလးေတြကုိ

ေငးလုိက္ႏွင့္မုိ ့မၾကားတစ္ခ်က္ ၾကားတစ္ခ်က္။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္။ ။ေမာင္လူေမာ္ ကြ်ႏ္ုပ္ကိုေမးစ၇ာရွိတယ္ဆုိ။

လူေမာ္ ။ ။အာ ။ ဟုတ္ပ ေမ့ေနလုိက္တာ။ ဒီလုိဗိုလ္ခ်ဳပ္၇။ဗုိလ္ခ်ဳပ္ စစ္ေသနာပတိအၿဖစ္ ဗမာ့တပ္မေတာ္မွာ

တာ၀န္ယူတုန္းက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ပုိင္တဲ့စစ္တပ္လုိ ့လူေတြက မေၿပာၾကဘူးလား။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္တစ္ခ်က္ေတာ့ ေတြသြားသည္။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္။ ။ေနာ္မန္ဆုိတဲ့ ကာလကတၱားက သတင္းေထာက္တစ္ေယာက္က ငါ့ကုိအိမ္တုိင္၇ာေ၇ာက္လာၿပီးေမးဘူးတယ္။

ၿပည္သူ ့၇ဲေဘာ္တပ္ဆုိတာ ဦးေအာင္ဆန္း၇ဲ ့တပ္လားတဲ့။ငါကလဲ ၿပန္ေၿဖတာေပါ့၊ ကႏၷီစာခ်ဳပ္အ၇

မ်ိဳးခ်စ္ေတာ္လွန္ေ၇းသမားအားလံုးကုိ ဗမာ့တပ္မေတာ္အတြင္း ၀င္ခြင့္မ၇ခင္ စပ္ၾကား က်န္ရွိတဲ့

စစ္သားအားလံုးကုိ ကစဥ့္ကလ်ားမၿဖစ္ေအာင္ အသင္းအဖြဲ ့ေပးၿပီး စည္းရံုးထားတာ ၿဖစ္တယ္

လို ့ၿပန္ေၿဖတာေပါ့။စဥ္းစားၾကည့္ေလ လူေမာ္၇ယ္၊ ဖက္ဆစ္၀ါဒအရေတာင္ ငါတစ္ေယာက္တည္း

သေဘာလုပ္လုိ့့မ၇ဘူး။ ဖဆပလတုိ ့နဲ ့တုိင္ပင္ၿပီးမွ အလုပ္လုပ္၇တာ။ၿပီးေတာ့ ငါထပ္ၿပီးေတာင္ေၿပာလုိက္ေသးတယ္။

မေက်နပ္၇င္ အခ်ိန္မေရြး ဆင္းေပးမယ္ လုိ ့…။

လူေမာ္။ ။ကြာလုိက္သဗ်ာ ဒီေခတ္လူၾကီးေတြနဲ ့။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္။ ။ေနာက္တစ္ေန၇ာသြား၇ေအာင္။

ေၿပာေၿပာဆုိဆုိလက္တစ္ခ်က္ေ၀ွ ့လုိက္၇ာ လူေမာ္တစ္ေယာက္ ခ်ား၇ဟတ္စီးသလုိ ခံစားလုိက္၇သည္။

ၿမင္ကြင္းမ်ားလည္း ခ်ာခ်ာလည္ကာ တၿဖည္းၿဖည္းႏွင့္အကုန္ေၿပာင္းလဲလာသည္။ ၿခေသၤ့လုိလုိ ငါးလုိလုိအရုပ္ေရွ ့မွာ

မတ္တတ္ၾကီး ေ၇ာက္သြားေလသည္။ ေသခ်ာၿပီ၊ စကၤာပူ။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္။ ။ကမာၻမွာ အေသးဆံုးႏုိင္ငံေလးက အာရွက်ားေလးေကာင္ထဲေတာင္ပါေနပါေပါ့လား။

သူတုိ ့ရဲ ့ၾကိဳးစားတဲ့ စြမ္း၇ည္ကုိေတာ့ ၾကိဳက္တယ္ကြယ္။ အ၇င္းအၿမစ္မရွိတဲ့ အထဲက

ဒီလုိၿဖစ္ေအာင္ထူေထာင္ႏုိင္တယ္။

လူေမာ္။ ။အင္း၊ ဟုတ္ပ ေ၇ေတာင္မရွိလုိ ့ မိလႅာ၇ည္ကုိ သန္ ့စင္ၿပီးေသာက္၇သတဲ့၊ မေလးရွားက

ေ၇ေတြ၀ယ္ေသာက္၇သတဲ့၊ ထြီ ေၿပာ၇င္းဆုိ၇င္း ေ၇ဆာလုိက္တာ။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ၿမန္မာႏုိင္ငံၿပန္မယ္ဗ်ိဳ ့။

ဒီမွာ ေ၇ေတာ့ မေသာက္ခ်င္ဘူး။ေတာ္ၾကာ သန့္စင္ထားတဲ့ေ၇ေတြေသာက္မိလုိက္မွၿဖင့္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္လက္တစ္ခ်က္ေ၀ွ ့လုိက္သည္ႏွင့္ ကန္ေတာ္ၾကီးပန္းၿခံရွိ သူ ့ေန၇ာ ရုပ္တုနားေလးၿပန္ေ၇ာက္သြားသည္။

ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ လမ္းေဘးရွိ ေ၇ခဲေ၇သည္ဆီမွ အေမာေၿပာ ေ၇ေအးေအးတစ္ခြက္ ဇိမ္ခံကာဆြဲေနသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္။ ။ကြ်ႏု္ပ္တုိ ့ေသြးနဲ ့ေခြ်းနဲ ့စိုက္ပ်ိဳးေပးလုိက္တဲ့ လြတ္လပ္တဲ့ၿမန္မာႏဳိင္ငံေတာ္ၾကီးဟာ

အခက္စံုလင္စြာ သီးပြင့္ၿပီး အၿခားအေရွ ့ေတာင္အာရွ ႏဳိင္ငံေတြလုိ ရွင္သန္ေနတာၿမင္ခ်င္မိသကြယ္။

ၿမန္မာႏုိင္ငံကုိ ၿမန္မာေတြအုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး ၿမန္မာေတြသင္တဲ့ ၿမန္မာတကၠသိုလ္မွာ အခြင့္အေ၇း၀၀ အက်ိဳးရွိရွိ

တတ္ေၿမာက္ေအာင္သင္ႏိုင္တာကုိ ဂုဏ္ယူႏုိင္၇မယ္။

ဒါဘဲကြာ လစ္ၿပီ။ ၿမန္မာေတြေသာက္ခ်ိဳးေၿပၾကပါ၊ ေသာက္စည္းကမ္းရွိၾကပါလုိ ့ေၿပာလုိက္ပါ။

ကြ်န္ေတာ္ေ၇ခြက္ကုိ ခ်ကာ အသံလာ၇ာၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မရွိေတာ့။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရုပ္တုၾကီးသည္ အ၇င္အတုိင္း…။

ထုိအခုိက္ ကြ်န္ေတာ့္နားထဲတြင္ တုန္လွဴပ္ေၿခာက္ၿခားဖြယ္ အသံၾကီးတစ္ခု ၾကားလုိက္၇သည္။

`ဂလင္ဂလင္ဂလင္ဂလင္´

အိပ္၇ာထဲတြင္ လူးလြန္ ့မြန္းၾကပ္စြာႏုိးလာသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ ကြ်န္ေတာ့္အေတြးတြင္ အိပ္မက္တစ္ခုဆုိတာ

နားလည္လုိက္၏။ အမွန္တကယ္ပင္ စိတ္မေကာင္းစြာ သက္ၿပင္းခ်လုိက္သည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမွ်ာ္မွန္းတဲ့ အေရွ ့ေတာင္အာရွမွာ အတုိးတက္ဆံုးၿမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ၾကီးဆုိတာကေလ………..။

…………………………………………………

`ဟာ.....၊ ေတာက္ လက္ခ်ာတစ္ခ်ိန္လြတ္ၿပန္ၿပီ´
……………………………………………….